Bazen ruhlarımız körleşiyor mu ne?
Bu yazıyı okuyan okuyucularımın büyük çoğunluğunun doğum tarihi Aliağa’nın İlçe oluşundan daha eski olduğunu düşünüyorum.
Bir anlamda daha dün İlçe olan bu kentin gençleri inanılmaz bir başarıya imza attılar.
Bakıyorum da kahve köşelerinin sohbetlerinde bile Genel Seçim ve hızlı değişen gündemin gerisinde kaldı.
Çok sıradan, sanki Aliağa FK her hafta bir üst lige çıkıyormuş gibi.
Sanayide.
Yaz etkinliklerinde.
Şehir içi parkları, bahçeleri.
Yaşayanları için aktiviteleri.
Sosyal belediyecilik anlayışı.
Toplumsal dayanışma ve yerel güçlerin bu konudaki çabaları
Aliağa’yı muadillerinden bir üst lige çıkarıyorken.
Amatör ligde kalan tek yanı spordu.
Bunu da bu gençler başardı.
Ruhumuz mu köreldi?
Bu gençler bizim.
Şu halimize bir bakın.
İzmir Merkez'den ilçelere kadar.
Gençlerin bir kısmı uyuşturucu kullanımından tutunda satışına kadar.
Bu tür haberleri haber merkezimize gelirken. (Gayrisiz her gün)
Yahu bu gençler, Aliağa FK’nın gençleri başarıları ile anılmıyor, etkinlikler yapılmıyorsa.
Sizce de bu işte bir gariplik yok mu?
Hazır gençlerimizin motivasyonu spor gibi doğru gündemler ile doldurmak varken.
Ne yapıyoruz?
Ne yapıyorsunuz?
Muhtemelen hayatınızda olmamış olabilir ama en azından bir defa.
“YİĞİDİ ÖLDÜRÜN AMA HAKKINI VERİN”
Bu başarıda en büyük pay
Serkan Acar ile Kamil Önal’ın
Bir kez ya, bir kez.
Çıkın deyin ki, “Çocuklarımızın doğru eğilimlere yönelmesi noktasında elde ettiğiniz başarı küçümsenemez. Teşekkür ederiz. Çocuklarımız, torunlarımız adına” deyin be mübarekler.
Bu durum sizi küçültmez.
Aksine yüceltir.
Bir tarafa bakıyorum siyaseten kuyruk acısı var.
Bu yüzden sesini çıkarmıyor.
Diğer tarafa bakıyorum.
Aliağa FK Başkanı Kamil Önal’ın Aliağa adına varını yoğunu harcayarak var ettiği bu büyük başarıyı.
Kahpece, kalleşçe açılmış.
Face hesaplar ile belden aşağı vurmalar.
Böylesine devasa bir başarıyı
Gündem dışına itmeye çalışıyorlar.
Aliağa, çocuklarımız evlatlarımız için ödenmiş bedelleri takdir etme yerine adeta cezalandırma yöntemine gidiyorlar.
Mertçe mücadele edemeyenler kahpelik yoluna itibar ediyorlar.
Varsa elinizde belgeleriniz açın davaları.
Bizde Aliağa’ya her kim haksızlık etmiş ise sayfa sayfa yazalım.
El de görsün, alemde.
Niye açmıyorsunuz?
Hık, mık mı?
Ya bi gidin işinize.
Toparlarsak bu iki Başkan (Deli Dumrul’lar) inandılar mı?
Yapıyorlar.
Bunu da en iyi Aliağalı biliyor.
Sokaktaki vatandaş, “diyorsa yapar” diyor.
Sonuç itibarıyla siyasi ya da ekonomik hesaplarınız sizi bağlar.
Ancak, çocuklar.
Çocuklarımız.
Çocuklarınız.
Onlar hepimizin geleceği.
Böylesi duyarsızlığı hak etmiyorlar.
Başkanından teknik ekibine.
Futbolcusundan malzemecisine.
Her koşulda takımını yalnız bırakmayan bir avuç taraftarına…
Her birinizi yürekten kutluyorum.
Hep diyeceğim.
Sağ olun.
Var olun.